مصرف سرانه خرما در ایران ۷ کیلوگرم است که میانگینی از مصرف سرانه ۲۵ کیلوگرمی استانهای جنوبی و ۱ کیلوگرمی سایر استانها میباشد. در ایران به طور سالانه، ۱ میلیون تن خرما تولید میشود که عمده مصرف داخلی آن در ماه رمضان صورت میگیرد. از میان محصول خرما هر سال ایران، ۱۰ درصد برای صادرات خرما به کشورهای دیگر اختصاص مییابد، ۵۰ درصد به مصرف داخلی میرسد و ۴۰ درصد هم در مراحل مختلف برداشت محصول، ضایعشده و از بین میروند.
ارقام بومی خرما در بلوچستان ایران:خرمای مضافتی(مرغوب ترین رطب جهان)، ربّی، شَکَری، حلیله، آبروگن، کَلَگی، چربان، حاشه ای، جوانداک، اشکنجک، پُپو، دِسکی، وردیوار، بَرنی، کلوت، مُلسی، کروچ،
خرمای مضافتی(مرغوب ترین رطب جهان)، عالی مِهتِری، شِکَری (این دو از زودرس ترین گونه های خرما هستند که بیشتر مصرف محلی دارند)، کلوته(کلیته)، مرداسنگ(تنها خرمای طبع سرد دنیا) ،هلیلی، خَنیزی، رُوغنی، شاهانی ،زاهدی ،خضراوی ،رَبی ،نگار(میوه هایی بسیار کشیده دارد) ،گاردیال، قربانی، آجیلی
لیلوئی، برحی، زاهدی، دیری، اشکر و بریم، حلاوی، بلیانی، سویدانی، هداک، شکر، بنت السب، دگل زرد، خضراوی، استعمران، بوبکی، چبچاب، مشتوم، جهرمی، عموبحری، دگل سرخ، فرسی، هدل، خصاب، حمراوی، حساوی، اسحاق، جوزی و گنتار
مضافتی، کروت، قندشکن(سنگ شکن)، ربی، خریک، هلیله ای